خداوند، دوست دارد به کارهای مباح عمل شود، همان گونه که دوست دارد به واجباتش عمل کنند .خداوند، مرا با دین راحت و آسان برانگیخت : دین ابراهیم . [رسول خدا صلی الله علیه و آله]
ائمه اطهار علیهم السّلام در صدر اسلام با برقراری این مراسم خواسته اند مبارزه با ظلم را زنده نگاه دارند و اجتماع مسلمانان را تحت پرچم الهی و تفکر توحیدی گرد آورند و حفظ نمایند.
در آن روزها حاکمان اموی و عباسی بر مسند قدرت بودند و امتی اندک پیرو ائمه علیهم السّلام. ائمه اطهار علیهم السّلام برای رویارویی با چنین قدرتهای ستمگر، باید امت اندک را سازماندهی می کردند و بهترین وسیله برای جمع آوری امت و رساندن پیامها و تبلیغ، همین عزاداریها بود. امت شیعه نیز هر ساله با برپایی این مراسم، حضور خود را در صحنه های سیاسی، مذهبی اعلام داشته اند و می دارند. در همه حال، شعار امت مسلمان، فداکاری در میدان و تبلیغ در خارج میدان است.
حرکت دسته های عزاداری، در حقیقت، راهپیمایی با محتوای سیاسی است و نوحه خوانیها و سینه زنیها رمز پیروزی ماست. مجالس عزا، عامل هماهنگی میان امت مسلمان در برابر دشمنان است.
نمود ارزشگذاری دیگر مراسم عاشورا، گریه است. گریه در عزاداریها موجب برانگیختن ترس در ظالم است. این گریه ها، گریه بر مظلوم است، فریاد در مقابل ظالم است. گریه در این مجالس، مبارزه ای سیاسی، روانی و انسانی است. گریه بر شهید حفظ نهضت شیعه است. این گریه ها ملت را به مکتب اسلام و انهدام ظلم و تقویت مظلوم نزدیکتر می کند.
امام خمینی(ره) می فرمایند: «ما ملتِ گریه سیاسی هستیم، ما ملتی هستیم که با همین اشکها سیل جریان می دهیم و خرد می کنیم، سدهایی را که مقابل اسلام ایستاده است.
