دارد زمـان آمــدنـت دیـــر می شــود

دارد جــوان سینه زنت پیـر می شـود

وقتی به نامـه عملــم خیره می شوی

اشک از دو دیده ی تو سرازیر می شود

کی این دل رمیده ی من هم زُهیروار

در دام چشم های تو تسخیر می شود؟

این کشتی شکسته ی طوفان معصیت

با ذوق دست تـوست که تعمیر می شود

حس می کنم که پای دلم لحظه ی گناه

با حلقه های زلف تو درگیر می شود

در قطره های اشک قنـوت شب شما

عکس ضریـح گـم شـده تکثیر می شود

تقصیر گریـه های غریبانـه ی شماست

دنیا غروب جمعه چه دلگیـر می شود

وحید قاسمی