دوستی ات، [در حدّ] شیدایی و دشمنی ات [مایه] هلاکت نباشد . دوستت را به اندازهْ دوست بدار و دشمنت رابه اندازهْ دشمن بدار . [امام علی علیه السلام]

جهت اطلاع از تنظیمات و ویــــرایش این قالب اینجا را کلیک کنید.

.:: کلیک کنید ::.
وضع امروز ما
نویسنده : samir
تاریخ : 91/11/19:: 12:41 عصر

سلام.
امروزه روز کمتر کسی هست که از اوضاع اقتصادی کشور و گرونی ها گله نداشته باشه و ازش نناله.همه ما داریم تو این وضعیت که برا بعضی ها خوب و برا بعضی ها بد هست زندگی میکنیم و هرجا هم که بشینیم دربارش صحبت میکنیم.اما تا حالا شده بگردیم دنبال دلیل مشکلات؟؟
تا جایی که من یادمه یعنی تو22سال گذشته همه گله داشتن،کمتر کسی راه حل داده،کمتر کسی گفته خودمون هم مقصر هستیم.یبار هم با خودمون صادق باشیم بیایید اعتراف کنیم که تا الان هیچ کار مفیدی نکردیم که بخواییم الان نتیجه ای بگیریم یا رفاه آنچنانی داشته باشیم.بی انصافی رو بذاریم کنار،مگه دولت چقدر توان داره که برا همه جوونا شغل ایجاد کنه؟اول و آخر بازم یه عده ای از سر بعضی مسائل بیکار میمونن در جواب ادعاهای اونا چی باید گفت؟
ببنید ما ایرانی ها طی یک دوره تقریبا صد تا دویست ساله به مصرف گرایی عادت داده شدیم ، میدونید یعنی چی؟
یعنی اینکه منتظر میشینیم تا یک کالا یا خدمت با کیفیتی مناسب در اختیارمون قرار بگیره.بخدا این نوبره!یک کشور پیشرفته دنیا رو بیارید که این مدلی پیشرفت کرده باشه،جایی هست تو نظرات معرفی کنید.
شما تاریخ آلمان رو بعد از جنگ بخونید ، همینطور چین.تو خونه هاشون کارگاه تولیدی میزدن،یک منطقه شروع به ساخت یک قطعه میکردن به قیمت پایین میفروختن به دولت ، دولت اون قطعه رو تا جایی که استفاده داشتن برا خودشون برمیداشتن اضافیشو صادر میکردن و ارز آوری میشده.تازه این ساخت قطعات درکنار کار اصلی خودشون صورت میگرفته یعنی اگه طرف کشاورز بوده هم کشاورزی میکرده هم تولید ، که صد البته در هردو موفق بوده و هیچ لطمه ای به کار اصلیش وارد نشده هیچ بلکه باعث پیشرفت کارش شده.
من تو کل ایران فقط چنتا کار آفرین رو میشناسم که همراه با شغل اصلیشون تولیدات جانبی هم دارند و تا اونجایی که ازشون خبر دارم الان برا هفت نسل آیندشونم پس انداز دارند ، در کنار اینکه کارهای جدید هم انجام میدن.
کلا اینو میخوام بگم که ما اگه رفاه و ارزونی میخواییم باید خودمون دست بکار بشیم ، باید از کوچیک شروع کنیم تا به بزرگ برسیم ، درواقع مثل دانمارکی ها عمل کنیم که هرکدومشون حداقل در 2 تا تعاونی عضو هستن و همین دلیل امید به زندگی بالا در دانمارک و سایر کشور های اروپایی هست.



کلمات کلیدی :