گروهی با استناد به آیه شریفه «فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلًا جَسَدًا لَهُ خُوَارٌ فَقَالُوا هَذَا إِلَهُکُمْ وَإِلَهُ مُوسَى فَنَسِیَ» (طه، 88)

ترجمه: پس براى آنان پیکر گوساله‏اى که صدایى داشت بیرون آورد و [او و پیروانش] گفتند این خداى شما و خداى موسى است و [پیمان خدا را] فراموش کرد.

با طرح شبهه ای  مبنی برعدم  وجود چنین اتفاقی در طول تاریخ به انکار برخی از آیات الهی می پردازند بدیهی است وقتی عده‌ای بدون کمترین آشنایی به زبان عربی، ادبیات قرآنی، تاریخ، علوم روز و ...، تصمیم بگیرند و مأمور باشند که علیه اسلام و قرآن شبهه‌ پراکنی کنند، از این حرف‌ها نیز بسیار می‌زنند. و البته اغلب به باطل بودن سخن خود نیز آگاهند و می‌دانند که پاسخ‌های روشنی دارد، اما برای آنان پاسخ نیز مهم نیست و هر چه بگویید، چیز دیگری خواهند گفت. لذا بهتر است منفعل آنها نباشیم.

ب – آیا خیلی محال، غیر ممکن یا سخت است که انسان مجسمه‌ای شبیه گوساله درست کند که جان نداشته باشد، اما صدا داشته باشد؟! یا از یک طرفش باد وارد شود و با چرخش در پیچش‌های لوله‌ای شکل، از طرف دیگری با صدا خارج شود؟! این کار را امروزه در اسباب‌بازی سازی نیز زیاد انجام می‌دهند و حتی بچه‌ها با بادکنک یا ... نیز از این کارها انجام می‌دهند. حالا چون قرآن کریم فرمود که یک وقتی یک کسی چنین کاری کرد تا یک مشت ابله ظاهربین و بی‌بصیرت را اغفال کند، حتماً غیر معقول و خرافه و یا به قول آنها «مضحک» و ... می‌باشد؟!

ج – متأسفانه چیزی که در جامعه امروزی ما بیشتر از گذشته پیدا می‌شود، گوساله و گوساله پرست است. آیا کفاری که به انحای حیل صداهایی از خود در می‌آورند و می‌گویند: خدایی که انبیا گفته‌اند و به سوی او دعوت کرده‌اند، وجود ندارد و خدای ابراهیم، موسی و عیسی علیهم‌السلام و حضرت محمد صلوات الله علیه و آله، همین معلومات و مصنوعات ما می‌باشد، اما چون مردم نمی‌فهمیدند یا [العیاذ بالله] می‌خواستند مردم را فریب دهند، نام «الله» بر آنها گذاشتند و ...، عین همین کار و کلام سامری نیست که مجمسه‌‌ای از طلا و نقره ساخت که صدایی هم از آن در می‌آمد و گفت: خدای شما و خدا موسی همین است؟! آیا از این گوساله‌ها و گوساله‌پرست‌ها و حتی موجودات بی‌جانی که فضای صدا را کاملاً به خود اختصاص دادند و ادعای الوهیت بر بشر دارند، امروزه کم هستند؟!

د – اتفاقاً آیه کریمه به همین مهم اشاره دارد که وقتی بشر عقل شریف را به کار نیانداخت، بنده‌ی هوای نفس شد، منکر خدا شد و به جنگ او رفت، بی‌بصیرت و ظاهربین شد، حتماً گوساله‌های جاندار و بی‌جان را به جای «الله» گذاشته و می‌گوید «رب من» یعنی تربیت کننده امور من و عالَم و نیز «اله من»، یعنی معبود، هدف و همه چیز من، همین گوساله صنعتی (مکشوف یا ساخته‌ی بشر) و صدای اوست.

آیا دستآوردهای امروز بشر، مثل پول، ثروت، قدرت، تکنولوژی، ارتباطات، ابزارهای صوتی و تصویری و ... برای برخی وسیله‌ی رشد و برای بسیاری دیگر «گوساله‌ی سامری» نمی‌باشد؟! مشکل جهان بشر امروز، همین گوساله‌های سامری و گوساله‌پرستان مدرن هستند. آیا کم هستند گوساله‌پرستانی که این گوساله‌ها را صاحب اختیار و معبود خود می‌دانند؟!

در ادامه آیه فوق نیز به همین معنا تصریح می‌نماید که عده‌ای از مردم به دنبال «پوچ» می‌روند، بی‌جان‌های و صداهایی که نمی‌توانند به نیازهای بشر پاسخی دهند و فقط مجمسه‌های بی‌جان ولی براقی هستند که صداهایی از آنان خارج می‌گردد:

«أَفَلَا یَرَوْنَ أَلَّا یَرْجِعُ إِلَیْهِمْ قَوْلًا وَلَا یَمْلِکُ لَهُمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا» (طه، 89)

ترجمه: آیا نمى ‏بینند که آن گوساله (هنگام خوانده شدن) پاسخى به آنان نمى‏دهد و مالک هیچ زیان و سودى براى آنها نیست؟